Seniorentoernooi 55+ was dit jaar voor de échte liefhebbers!
Zaterdag 9 september gaat de boeken in als het toernooi van de liefhebbers en doorzetters onder onze 55+ leden. Om 14.00 uur, bij rondom de 30°C en op het heetst van de dag, gingen er 28 deelneemsters (12) en deelnemers (16) van start in de strijd om de grote wisseltrofee en de leuke en toepasselijke individuele prijzen voor zowel de dames als de heren. Dit alles bedacht door de Crea Gea van de Wedstrijdcommissie.
De horeca zorgde in en buiten de baan voor verkoeling. In de baan met het uitdelen van cornetto ’s, racketjes en tijdens de 3e 9 holes ook nog overheerlijke watermeloen. Alles perfect geregeld door het team van Jos Nooij.
Bij de dames was het een ‘close finish’ tussen Yvonne Tuin, Astrid Drenth en Gea Noë.
Bij de heren was Bas Overwater oppermachtig met als, toch wel verrassend, de tweede en derde plaatsen van respectievelijk Coos de Nijs en Iwan Pinas.
Ook was er gedacht aan de 'aanmoedigingsprijs' bij zowel de dames als heren. Hier viel de eer te beurt aan Sylvia van der Laan en Charly IJfs.
In het bijgaande fotoverslag is duidelijk waar te nemen dat de stemming, ondanks de zware klimatologische omstandigheden, er in bleef en dat voor iedere slag werd gestreden.
Na afloop, onder het genot van een hapje en een drankje, werden de belevenissen van de dag nog even doorgenomen en ook de prijzen uitgereikt.
Al met al een geslaagde dag waar de wedstrijdleiding slechts één keer de opgestelde regels heeft hoeven toe te passen.
Voor de foto’s en het verslag van de 'overall' winnaar van de wisseltrofee met de grote oren, verwijs ik u naar het onderstaande verslag.
De Wedstrijdcommissie
Na een paar heerlijke dagen op Texel en een bruiloft op vrijdag had ik zaterdagochtend ineens de rest van de dag vrij. En ’s middags was er een wedstrijd. Toch maar even gevraagd of er nog een mogelijkheid was om mee te doen. Heel vervelend natuurlijk voor de organisatie, maar wellicht was er iemand afgevallen. Zou te maken kunnen hebben met het weer. Niet iedereen houdt tenslotte van tropische omstandigheden.
Gelukkig, er was een plekje voor me. Helemaal niet gekeken wat voor wedstrijd het was en welke regels daarbij hoorden. Samen met Ben Bruggeman en Wim Vinju de baan in. Het ging niet helemaal beroerd, maar ik was toch niet helemaal tevreden. En jullie dachten dat Wim een mopperkont was? Ach, de putts wilden niet vallen, moest ik ze maar dichter bij de hole spelen. Hoed op en zoveel mogelijk in de schaduw lopen, paraplu met zonnefilter aan de kar en zoveel mogelijk water drinken. Het heeft gewerkt.
Tijdens de wedstrijd kom je toch nog wel eens een regelkwestie tegen. Goed voor een discussie tijdens het nuttigen van het door de wedstrijdleiding verstrekte ijsje. Wat was er, onder andere, aan de hand? Ik hoor bij de minderheid die bijna altijd de vlag in de hole laat staan. Omdat sommige vlaggen een beetje scheef stonden, bleef de bal dan wel eens hangen tussen de vlaggenstok en de cup. Zonder dat de bal helemaal onder het oppervlak van de green was verdwenen. Hoe zit dat nou precies? De meningen waren verdeeld. Achteraf even gegoogeld.
Het eerste resultaat is:
‘Een bal is uitgeholed wanneer hij stilligt binnen de omtrek en geheel onder de rand van de hole.’
‘Wanneer de bal van de speler tegen de vlaggenstok in de hole ligt en niet is uitgeholed, mag de speler (...) de vlaggenstok bewegen of wegnemen. Als de bal dan in de hole valt, wordt de speler geacht te hebben uitgeholed met zijn laatste slag (...)’.
Duidelijk. Maar er staat nog iets bij: dit is volgens de oude regels. Niet zo aardig van Google dus. Dan maar even zoeken bij de R&A. Gevonden: Artikel 13.2c. ‘If any part of the ball is in the hole below the surface of the putting green, the ball is treated as holed even if the entire ball is not below the surface.’
Je hoeft dus niet meer zoals vroeger voorzichtig de vlag te bewegen om te zorgen dat de bal valt. Gelukkig, niets fout gedaan. Wim had het helemaal bij het rechte eind. Tijdens de tweede negen holes kwam de wedstrijdleiding nog met grote stukken watermeloen aan en na afloop waren er ook nog hapjes. Wat een feest.
Omdat ik niet goed naar de regels van de wedstrijd had gekeken had ik niet door dat mijn score verlaagd werd vanwege mijn leeftijd, maar niet door mijn golfhandicap. Dit was het Seniorentoernooi 55+. Groot was mijn verassing dat ik gewonnen had. Een grote zware beker moest ik in de hitte naar de auto slepen. Daar kon ik eigenlijk niet mee thuiskomen. Waar laat je zo’n ding? Maar veel leuker vond ik de andere prijs, een krat gevuld met vers fruit van Boer Erik. Een geweldig idee. ’s Avonds nog maar een lekker bord ijs met aardbeien en frambozen (van Boer Erik natuurlijk) gegeten. Bedankt organisatie! Volgend jaar weer. Ik moet de wisselbeker toch weer terugbrengen.
Bas Overwater
Uitslag wedstrijd
