Eindelijk gerechtigheid zullen veel van de 18 deelnemers van vandaag na het lezen van dit stukje) wel denken. Onder de opgestoken paraplu’s was het in de schaduw, ondanks de warmte, best te doen.
Startend op hole 1 met Sjoerd Bron en Peter Jager, begon ik met mijn verkeerde gewoonte de bal net rechts van het midden op de fairway te laten landen, zodat hij weer keurig het water in bounced. Droppen is slag 2, de chip net naast de slag was 3 en de put maakte slag 4. Toch 2 stfd. punten verdient.
Op hole 2 lagen Sjoerd en ik allebei op de green, een meter of zeven van de putt net achter elkaar, maar Sjoerd 30 cm verder. Hij markeerde zijn bal netjes en trad terug, misschien in de hoop dat ik eerst zou putten... Nee Sjoerd jij eerst, want ik wil van jou speellijn leren en niet andersom. Sjoerd liet zich niet kennen en in uiterste concentratie – met een keurig gelezen lijn: birdie! Toen ik, precies over de door Sjoerd aangegeven speellijn, ook birdie.
Zo gingen de parretjes tegen elkaar op, alhoewel Peter traag op gang kwam, maar later behoorlijk meedeed. Het is dan ook mede de 'schuld' van mijn fijne flightgenoten dat ik nog een birdie maakte en de eerste negen met de ongelofelijke score van 25 punten afronde. Ondanks dat de greens best goed speelde, waren er maar 6 birdies, te weten Wim Vinju 1x; Kees Eitjes 1x; Peter Jager 1x, Sjoerd Bron 1x en Ben Bruggeman 2x. De Neary ging naar Gert Weijman.
De winnaars waren Barry Jaspers mt 35 pnt. als derde, Kees Eitjes met 37 pnt. als tweede en Ben Bruggeman met 42 pnt. als eerste.
Doordat ik de laatste maanden op de korte baan goed speel (grote baan is hopeloos) hadden mijn ingeleverde kaarten nauwelijks effect op mijn handicap, het ging om tienden. Deze kaart van vandaag beschouwt de WHS als EXCEPTIONEEL en gooit direct alle ingediende scorekaarten een vol punt omlaag en dat tikt door in het gemiddelde van de 8 beste, waar die van vandaag nu ook bijzit. Ofwel Hcp van 29,3 naar 27,6.
Vandaar de aanhef van dit stukje, trouwens het broodje bal was ook lekker.
Ben Bruggeman
