De eerste Zomergolfdriedaagse lonkte; korte broek, zwoele zomeravond, enz. enz. waren stellig beloofd door Hans Schouten en Astrid Bonefaas, maar dat was blijkbaar om spelers te lokken, want het regende.
De regen werd wel goedgemaakt door de flight waarmee ik de baan in mocht, Monica Leijten geboren Jenster en Michiel Hiemstra geboren Hiemstra. We mochten beginnen op hole 7 en Michiel meldde nog 'even' dat hij zijn eigen 'hoorhulpjes' moest missen, maar dat zoiets waarschijnlijk geen invloed had op zijn golfen.
Nu weet iedereen die wat langer golft dat alles invloed heeft en hij heeft het geweten, pas op de laatste drie holes kwam hij los maar toen was hij ons al biertjes en bitterballen schuldig, kortom, we hadden het best gezellig.
Monica speelde prima en ik kon lekker meedoen, alleen op de laatste holes waren we allebei een beetje klaar met de natte rommel en begon de concentratie een beetje terug te lopen, voor Michiel een teken om een paar holes een par te scoren.
Hole 19 was een uitkomst, eindelijk droog, en na wat versnaperingen en het betere telwerk kwam naar voren dat zowel Tiny Scholten als ik 39 stablefordpunten hadden gescoord en maakte de lagere handicap van Tiny uit dat zij de winnaar was. Ze heeft kunnen ontsnappen aan het schrijven van dit stukje door onmiddellijk te verdwijnen en liet deze eer aan mij.
Verder was het opmerkelijk dat Kees Eitjes (je weet wel, van de regels) naar eigen woorden slecht had gespeeld maar wel op opmerkelijk veel balletjes getrakteerd werd, neary, meerdere birdies enz.
Op naar de tweede versie van deze uitermate gezellige wedstrijd, dank aan mijn flightgenoten en de organisatie,
Max Dolfin
