De vijfde Herenmiddag van dit seizoen werd gekenmerkt door prachtig weer. Desondanks meldde de wedstrijdleiding dat de baan deze middag niet qualifying was. Oorzaak: het bezanden van de baan, waardoor chippen op sommige plekken bijzonder lastig was. Bert de Haan verwachtte niet veel van de die dag te behalen scores.
Dat merkte ik direct al op mijn starthole, hole 2, waar ik mijn afslag en paar meter links voor de green zag landen en vervolgens vier slagen nodig had om de bal in de hole te laten verdwijnenen. Geen goed begin dus met nul stablefordpunten. Mijn medespelers Michiel Hooghiemstra en Peter Surstedt hadden beiden met een par een beduidend betere start.
Dat beeld veranderde al snel tijdens het spelen van de volgende holes. De streep op hole 2 bleek achteraf mijn enige nulscore van de dag. Mijn kaart toonde na afloop alle scores van 0 tot en met 5 stablefordpunten. Daarvoor was onder andere wel een birdie op hole 7 nodig en, wonder boven wonder, een hole-in-one op hole 5. Michiel zag de bal stuiteren en dacht dat hij wel achter de green zou zijn beland. Peter had al het vermoeden dat het wel eens een hole-in-one zou kunnen zijn. Peter had gelijk, ik had geluk, dus konden we op de green van 5 alvast een klein feestje vieren.
Na afloop van de ronde hadden mijn medespelers een niet vermeldenswaardige score behaald, maar prijkte op mijn kaart een totaal van maar liefst 41 stablefordpunten. Dat zal Bert verbaasd hebben. In de einduitslag kun je zien dat dit overigens niet de enige zeer goede score van deze middag was.
De neary (op hole 3) werd geslagen door Karel Iske, debutant op de Herenmiddag dit jaar.
Birdies werden geslagen door Sjoerd Bron, Driekes van der Weert, Karel Iske, Ferdinand Vermeulen , Beat Scheidegger en Kees Eitjes.
De eerste hole-in-one van dit jaar (volgens Bert) was voor Kees Eitjes.
De einduitslag
1. Kees Eitjes: 41 stablefordpunten
2. Joost Leijten: 38 stablefordpunten
3. Max Dolfin: 37 stablefordpunten
Al deze scores zouden hebben geleid tot een handicapverlaging, maar ja, de baan was niet qualifying...
Na afloop konden we op het terras weer genieten van een heerlijk hapje en drankje, waarvan één rondje uiteraard voor rekening was van de (gelukkige) speler met de hole-in-one, die aan dit heuglijke feit ook nog een fles Weespermoppenlikeur overhield.
Kees Eitjes
