Na twee achtereenvolgende weken afgetroefd te zijn door de enige dame in het gezelschap, hadden de heren vandaag vrij spel bij deze editie van Balletje-balletje. Ilse bleek andere bezigheden te hebben en dus gingen de elf aanwezige heren vol goede moed om half elf de baan in.
Via het blind trekken van de scorekaarten werd de flightindeling bepaald. Ik had het geluk te mogen beginnen op hole 1 en zag bij de tee dat ik was ingedeeld bij Aloys, Bram en Michiel. Gezien recente eerdere ervaringen met deze heren beloofde het een aangename ronde te worden. Dat werd het ook, mede omdat het weer zeer aangenaam golfweer was: droog, bijna geen wind en een lekker temperatuurtje. De thuisblijvers hadden weer eens ongelijk. Natuurlijk was de baan drassig, dus zwaar, maar dat kon geen verrassing meer zijn voor deze doorgewinterde golfers.
De start op hole 1 was veelbelovend (par) en op hole 2 aangekomen zagen we dat Gert in de flight voor ons daar al een bal vrij dicht bij de hole had geslagen en er de neary-bal had geplaatst. Die konden we helaas niet verbeteren maar, niet getreurd, we zouden nog een kans krijgen. De rest van de eerste ronde ging afwisselend: drie strepen doordat ik ballen met een afwijking naar rechts in het water sloeg (out-of-bounds dus) maar ook een mooie afslag op hole 8 en een onverwachte 'up and down' uit de bunker op hole 9. Van mijn flightgenoten ging Aloys als een speer van start, hij maakte aan de lopende band pars maar verprutste helaas hole 9. Ook Bram en Michiel wisselden goede met slechte slagen af.
Met 13 punten ging ik zonder hoge verwachtingen de tweede ronde in. Na een goede par op hole 10 kregen we onze tweede kans op een neary. Ik stond als eerste op de afslagmat van 11 en sloeg de bal hoog richting de vlag, hoopvol dat hij er dicht bij zou komen. Hij landde er inderdaad vlak bij maar rolde net iets te ver door. Bram deed het beter, zijn bal ging recht op de vlag af en bleef er een paar meter vóór liggen. De neary bleek na afloop voor hem te zijn. Ik smaakte echter wel het genoegen door de bal met mijn tweede slag te holen, iets wat Bram helaas niet kon evenaren.
Na een misser op de volgende hole, waar mijn eerste bal wederom rechtsaf het water in ging, liep het verder crescendo. Twee mooie bunkerslagen op 15 en 16 en een goede tweede slag over het hek op hole 17. Vooral over het putten was ik tevreden, de langere putts kwamen dicht bij de hole terwijl de korte putts in regel vielen. Hoopvol gestemd gingen we dus het clubhuis weer in waar Bert de Haan nog steeds op ons zat te wachten. Na het tellen van de punten bleek dat Aloys en ikzelf beide op 34 punten waren uitgekomen, zeker niet slecht onder deze omstandigheden. We kwamen echter bedrogen uit want het was niet voldoende voor de winst. Fred Nelis bleek namelijk een aanzienlijk hogere score binnen gebracht te hebben: 38 punten. Proficiat daarmee!
Rest mij te melden dat volgende week maandag (23 december) de laatste Balletje-balletje van 2019 gespeeld gaat worden. Het clubhuis is dan nog open en er hebben al de nodige heren toegezegd te komen. Ze zullen ongetwijfeld staan te trappelen van ongeduld om de strijd aan te gaan met de dame(s)!
Uitslag
1. Fred Nelis (38 punten)
2. Aloys Kroese (34 punten)
3. Jos Smeehuijzen (34 punten, hogere handicap)
Neary: Bram Beun
Birdies: Jos Smeehuijzen en Ferdinand Vermeulen
Jos Smeehuijzen
