Een meewerkende baan en goed luisteren

Een zonnige dag, geschikt voor een schaduw paraplu, een lekker windje, een fantastische flight en bovengenoemde feiten
maakte deze dag voor mij onvergetelijk. Mijn flight bestaande uit Fred Nelis, Peter Jager, nieuwe instromer Guus Donker en ondergetekende leverde de drie prijswinnaars.
De lekker droge baan rolde zo goed mee, dat ik op hole 5 en 6 voor het eerst in drie jaar de green haalde en op hole 3 er net naast lag.

Zondag op het Setjestoernooi kreeg ik van mijn mede setje op mijn kop dat ik bij het chippen te veel pols actie had waardoor
ik meer knikkerde dan de bal de lucht in kreeg. Hou je armen en polsen gestrekt. Dat probeerde ik nu en warempel de ene na
de ander mooie chip vloog de green op. Tel daarbij nog een paar putts van 3 à 4 meter en ik slaap nog slecht van het resultaat
te weten 1 birdie en 8 parren in één wedstrijd.

Ook de andere spelers lieten van zich horen; zo waren er nog birdies voor Michiel Hiemstra en Herman Weimans.
Deze laatste sloeg ook de neary op hole 2. (Wie oh Wie neemt steeds de neary bal als aandenken mee? Er moet nu weer geïnvesteerd worden in nieuwe exemplaren.)

Op hole 19 werd de UPC munt grif ingewisseld voor een koud biertje. Terwijl de bitterbal rondging maakte Paul Barbé de winnaars bekend
te weten:
Cees Braam 33 stfd punt; Fred Nelis 34 stfd punt; Guus Donker 39 stfd punt en Ben Bruggeman 46 stfd.
Zoals al eerder gezegd; die slaapt nu nog slecht

Ben Bruggeman