Ondanks deze dreigende kop, mogen we toch vooral weer terugkijken op een zeer geslaagd Herenmiddag 2022 seizoen. Ik neem daarom eerst als, volstrekt niet verwachte overall winnaar, maar daarover later, graag deze eervolle gelegenheid te baat om direct alle betrokkenen hartelijk te danken voor hun onvoorwaardelijke inzet.
De horeca zoals altijd onder leiding van Jos Mooij, dit jaar met de lekkerste Hollandse gehaktballen, hamburgers en friet met mayo. Alle vrijwillige greenkeepers en (interim) wedstrijdleiders Paul Baarbé en Henk Steffens geassisteerd door vaste waarde Wim Vinju.
En last but not least ons aller ‘pièce de résistance’, Bert de Haan, die er dit seizoen als speler iets minder bij kon zijn, maar achter de (computer) schermen veel en belangrijk werk heeft verricht om het kaf van het koren te scheiden. Bert heeft ons beloofd om volgend seizoen weer geheel fris en fruitig aan de start te staan. Daar kijken wij naar uit.
De thema’s duikboten, luchtballonnen en wegblijvers leken de uitreiking van de Herenmiddag seizoen prijs haast wel te domineren. Althans bij sommigen onder ons. Waren deze hard roepers nu juist de duikboten, de luchtballonnen of de wegblijvers?
Daarom ben ik eens wat dieper in het al eerder gememoreerde, keihard wetenschappelijk onderbouwde cijfermatige overzicht van Bert gedoken. Daarbij stuitte ik op een paar interessante en naar ik hoop veelzeggende statistieken.
Allereerst is er 1 fantastische hole in one geslagen door Wim van Engelenburg. Klasse Wim! Bovendien zijn er totaal 65 birdies geproduceerd waarvan er 21, gelijkelijk verdeeld, onder de heren Sjoerd Bron, Barry Jaspers en Kees Eitjes. What can we say more?
En nu maar even naar de scores...
Bert hanteert een punten systeem per wedstrijd, waarbij de winnaar (stableford) 25 punten verdiend, de nummers twee en drie respectievelijk 23 en 21 en de volgende twintig 20, 19, 18, 17 etc. punten. Per wedstrijd vallen er dus maximaal 23 spelers in de punten. Speel je meer wedstrijden, dan heb je dus meer kans op punten. Het lijkt de Formule 1 wel.
Dit seizoen hebben er 51 spelers één of meerdere keren mee gedaan, is er één wedstrijddag verregend en één afgelast vanwege gesloten horeca en waren er bij elf wedstrijden punten te verdienen. Sjoerd Bron (4e plaats) en ondergetekende hebben deze kans aangegrepen en waren consequent aanwezig. Ben Bruggeman 155, Kees Eitjes 157 en ikzelf met 187 punten vormden uiteindelijk de illustere top drie in het algemeen klassement. Proficiat mannen.
Als we het element ‘aanwezigheid’ eruit halen zoals er door enkele hard roepers in mijn toch al zo dove oren werd getoeterd, moeten we dus kijken naar de gemiddelde score per speler over de wedstrijden die een speler ook daadwerkelijk heeft gespeeld.
En wat blijkt? Even kijkend naar spelers die minimaal 5 keer hebben deelgenomen, dit om tot een redelijk gemiddelde te kunnen komen. Dan blijft de top drie precies hetzelfde!
Alleen komt Ben dan met een gemiddelde van 19,2 punten over 8 wedstrijden als hoogste uit de bus, zakt ondergetekende over 11 wedstrijden naar de tweede plaats met 17,0 punten en blijft Kees op de derde plaats staan met 15,7 punten over 10 wedstrijden.
De overall gemiddelde score bleef steken op 10,1 punten per speler/per wedstrijd.
Mijn conclusie kan dan ook niet anders zijn dat:
Bert’s score systeem een adequate weergave laat zien van de werkelijkheid en dat consequente deelname best een beetje beloond mag worden.
Dat het aantal luchtballonnen, gezien de gemiddeld niet echt florissante score, het aantal duikboten sterk moet overtreffen.
Er helaas slechts gemiddeld zo’n 24 spelers per wedstrijd hebben deelgenomen. Dat is toch een veel te laag cijfer voor zo’n mooi toernooi!
Dus...
De wegblijvers hebben weer eens ongelijk gekregen.
Tot volgend seizoen.
Michiel Hiemstra
