“Het was me het jaartje wel” verzuchtte Wim Kan in een van zijn oudejaarsconferences. Gezien de leeftijd van de 55 'heren' van de 13 middagen die zijn gespeeld, mag ik aannemen dat zij nog weten wie hij was.
Geplaagd door het corona-virus moest onze organisator Bert de Haan alles maar weer corona-proof organiseren waarvoor hij door ons hartelijk bedankt is. Uiteraard ook zijn hulpjes Wim Vinju en Paul Baarbé. Bij het genot van een korenwijntje mag Bert de opzet voor het nieuwegolfjaar bedenken.
Zelf ben ik wat laat met het jaaroverzicht omdat ik een weekje ben uitgewaaid en weggeregend op Terschelling. Maar met een glaasje Skylge cranberrie-likeur was het desondanks goed vertoeven. Het voordeel van een terugblik is, dat je geen flightgenoten hoeft te bedanken, die zo gezellig waren en je moed inspraken als het wat minder ging en dan ook een deel van de prijs mochten verwachten. Nee, je hebt als uiteindelijke winnaar, gemiddeld het best gegolft. En wie mij kent, weet dat ik mezelf, niet altijd binnensmonds, goed op kan peppen.
De dag van de prijsuitreiking was er een met veel birdies waaronder Sjoerd Bron 3x, Kees Eitjes en Max Dolfin 2x en Michiel Hiemstra, Driekes van de Weert, Ernst Oosterloo en Iwan Pinas één maal. En dat Sjoerd goed op dreef was, bleek wel uit de neary die hij won, maar ook (die middag) eerste werd. Michel en Kees waren resp. twee en drie.
Toch kwam dit alles voor Michiel (twee) en Sjoerd (drie) te laat. Ik mocht al voortijdig het beeldje van de 'Herenmiddag-golfer' van het jaar in ontvangst nemen met de aantekening van een totaal van acht geslagen birdies, waarop het 25-jarig jubileum staat gedrukt. Een collectors item.
Wel moet ik Sjoerd feliciteren, want behalve deze derde prijs is hij ook nog 'Instuiver' van het jaar geworden. Naar ik mij heb laten vertellen is dat niet omdat hij de beste woensdagochtend golfer is, maar een hele aardige en behulpzame man, die zelden kritiek heeft op een mindere baan of langzaam spelende golfers, die wel eens blijken zich niet aan de golf-regels of etiquette te houden. Kortom een voorbeeld voor iedereen!
En voor Michiel heb ik zeer veel waardering gekregen omdat hij steeds laat blijken het theoretisch beter te weten dan hij in de praktijk laat zien. Maar gezien de leeftijden van Sjoerd en mijzelf heeft hij nog even de tijd om de grote Weesper golfprijzen te gaan winnen.
Voor de nummers een, twee en drie waren er drie tegoedbonnen geschonken door onze voortreffelijke brasserie met een totale waarde van € 50. En voor mijn deel hiervan hartelijk dank. Verder was er voor de winnaar een ijzeren vogel en als wisseltrofee bovengenoemd beeldje van een golfer.
Een wat minder vrolijke noot is dat we dit seizoen Ferdinand Vermeulen zijn gaan missen. Hij was er altijd, maar helaas heeft een fatale ziekte een einde aan zijn golfcarrière gemaakt. 'Het leven gaat echter door' zou hij zeggen, dus richten we ons weer op de dingen die komen gaan. Nog een gezellige najaarssluiting en daarna het wintergolf.
Hopelijk zien we elkaar weer het volgend seizoen en voor allemaal: 'Blijf trainen', om dan mijn plaats te kunnen innemen. Maar ik ben niet van plan hem zomaar uit handen te geven.
Gerard Stevens
