Geen Franse gekkigheid meer maar weer een gewone stableford wedstrijd op de damesmiddag.
Marjolein, Astrid, Rie, Vrony, Hanny, Sylvia, Ilse,Tiny, Ria, Monica, Lony, Lida, Cisca, Ineke, Aljo, Loes, Els, Aaltje, Irene en uiteraard Yvon en Gea hadden zich voor vandaag aangemeld.
Zoals gezegd, weer een stablefordwedstrijd voor diegenen die graag hun handicap wilden verbeteren of gewoon eens wilden kijken hoe ze vandaag de baan speelden en er nog over na moesten denken of ze de kaart nu wel of niet wilden inleveren. Vandaag werkte het weer iets beter mee dan op de vorige Damesmiddag, want met een verschil van maar liefst 20 graden in temperatuur, was het toch wel wat aangenamer spelen.
Alles verliep vanmiddag volgens plan, we waren keurig op tijd weer binnen en er was, aan de ingeleverde kaarten te zien, best goed gespeeld. En dat verdiende natuurlijk de altijd weer leuke prijzen.
Birdies werden vandaag geslagen door Ilse Oltman, Ria Oostveen, Lony de Wit en Aljo de Bruijn.
De neary, die ditmaal op hole 2/11 stond, was eveneens voor Aljo.
Dan was er nog een troostprijs voor de speelster die vandaag 'haar dag niet had'.
Wel grappig, een lucifersdoosje met de tekst 'een kleine troostprijs' met daarin schattige hartjes. Ondergetekende, die deze prijs had aangeschaft, dacht dat de inhoud van het doosje snoepjes waren, maar dat bleken dus kleine mini-zeepjes te zijn. Een waarschuwing was dus op z'n plaats.
De tweede prijs (een balstempel) was voor Astrid Drenth. De eerste prijs, de superlekkere, massieve chocoladegolfballen, werd gewonnen door Loes Philips. En dat ze superlekker waren kon zij beamen omdat zij deze al een keer eerder gewonnen had. Dus dames, volgende keer een schepje erbovenop om deze ballen ook eens te proeven.
Ook de keuken (ofwel de kok erin) had vandaag weer zijn best gedaan. Een bordje vol lekkernijen vond gretig aftrek en met een wijntje of andere versnapering erbij was dit weer een waardig afscheid van een geslaagde damesmiddag. Over 14 dagen zien we elkaar weer!
Gea Noë
