Onder een mild herfst zonnetje waarbij het toch wel koud werd als de zon achter een wolk verdween, waren er maar 18 enthousiastelingen die hun krachten met elkaar wilden meten.
De enige die krachteloos was zoals hij zelf toegaf met 'Ik heb hier niets te zoeken.' was Durk Jager. Hij bleek, gezien de uitslag, profetische gaven te hebben. De spelvorm was Stableford en qualifying en dat moest op het uitstekende veld goed te doen zijn, want zowel Roy Bihari als Mark Goudberg hadden in de ochtenduren de stormschade opgeruimd terwijl de greenkeeper het veld keurig had gekortwiekt.
In mijn flight met Pim en Jan, had de laatste mijn slechte eigenschap overgenomen om bij ieder viertje te mopperen dat het putten maar niet wilde lukken. En dan uiteraard wel hoog eindigen natuurlijk!!
Na afloop had onze clubhuismedewerker een keurig buffetje klaar staan waar gretig gebruik van werd gemaakt. Complimenten voor de hapjes, er zit een goede stijgende lijn in de service en dat wordt ook zeer op prijs gesteld.
Ondanks verraderlijke windvlagen, of juist dankzij?, waren er birdies voor Kees Eitjes, Roy Bihari (die kent, zie boven, de baan op zijn duimpje), Wien Philips en tweemaal voor Aloys Kroese.
Wien had de neary, die geslagen kon worden op 7 of 16.
De prijspakkers waren:
3. Jan Verhagen 30 ptn. (zie het gemopper hierboven)
2. Roy Bihari met ook 30 stablefordpunten en de slemiel die dus ook het stukje moet schrijven ben ik zelf met 33 ptn.
Rest mij te vermelden dat over 14 dagen de laatste herendag is voor het eindklassement, dus 8 oktober met hopelijk een dubbele aantal van 36 golfers.
Zetten jullie alvast in je agenda dat 22 oktober een feestelijke middag is samen met de dames die dan ook zijn uitgespeeld. Welk spelletje er met hun wordt gespeeld wist Bert, ons opperhoofd, niet te vertellen, dit tot hilariteit van de goede verstaander.
Gerard Stevens
